ప్రపంచ హాస్పైస్ మరియు పాలియేటివ్ కేర్ దినోత్సవం

పాలియేటివ్ కేర్ దినోత్సవాన్ని ప్రతి సంవత్సరం అక్టోబర్ రెండవ శనివారం జరుపుకుంటారు మరియు అక్టోబర్ 10న వస్తుంది.

భారతదేశంలో పాలియేటివ్ కేర్ అభివృద్ధి యొక్క ప్రారంభ దశలో ఉంది మరియు తత్ఫలితంగా అనేక సమస్యలను ఎదుర్కొంటుంది. సింగపూర్ దాతృత్వ సంస్థ ‘క్వాలిటీ ఆఫ్ డెత్ ఇండెక్స్’పై 80 దేశాల అధ్యయనంలో భారతదేశం 67 వ స్థానంలో ఉంది. ఇది ఒక దేశంగా నిరుపేదలకు అర్థవంతమైన ఉపశమన సంరక్షణను అందించడంలో అసమర్థంగా ఉందని చూపిస్తుంది. ఇది ఎండ్-ఆఫ్-లైఫ్ కేర్ సదుపాయాలు, రాష్ట్రంలో అధికారిక పాలియేటివ్ కేర్ విధానం, అందుబాటులో ఉన్న నిధులు, వైద్య సమస్యలు, సామాజిక మరియు ఆధ్యాత్మిక సమస్యలు, విడిచిపెట్టే సమయం మరియు సంరక్షణ కోసం ప్రజల శిక్షణ. పాలియేటివ్ కేర్ అవసరమైన వ్యక్తులలో.

చైనా, మెక్సికో, బ్రెజిల్ మరియు ఉగాండా వంటి దేశాల్లో జీవితాంతం సంరక్షణను అందించడంలో పురోగతి నెమ్మదిగా ఉంది. ప్రత్యేకమైన పాలియేటివ్ కేర్ వర్కర్ల లభ్యత చాలా ముఖ్యం మరియు ఇక్కడే UK వంటి దేశాలు బాగా స్కోర్ చేశాయి. అందువల్ల ఈ దిశలో చేసే ప్రయత్నాలు స్వల్ప మరియు దీర్ఘకాలంలో ఫలవంతంగా ఉంటాయి.

భారతదేశంలో ఓపియాయిడ్ లభ్యత తీవ్రంగా పరిమితం చేయబడింది మరియు ఇది కొన్ని చవకైన మందులు అందుబాటులో లేకపోవడం భారతదేశంలో పెద్ద వైద్య సమస్య. ఖరీదైన మందుల ప్రిస్క్రిప్షన్‌తో బాధపడే రోగికి భారం తోడవుతోంది. ఒపాయిడ్లను ఉపయోగించడం వ్యసనపరుడైనది కాదు – సాధారణంగా చెప్పబడే పురాణం – ధర్మశాల వైద్యుని మార్గదర్శకత్వంలో సురక్షితంగా ఉపయోగించినప్పుడు వ్యసనం చాలా అరుదు.

ఔట్-పేషెంట్ కేర్‌పై ఆధారపడిన వ్యవస్థ ప్రభావవంతంగా ఉంటుంది మరియు ఇది ఇంట్లో రోగులను చూసుకోవడానికి కుటుంబాలకు అధికారం ఇస్తుంది. ఈ విధంగా మనం ‘ఆశ్రమం’ ఒక స్థలం అనే అపోహను తొలగించవచ్చు. వీలైనప్పుడల్లా ఇన్‌పేషెంట్ సౌకర్యం మరియు గృహ సందర్శనలు అవసరమైన వారికి అందుబాటులో ఉండాలి.

ప్రైవేట్ బీమా సంస్థలు హాస్పైస్ కేర్‌ను కవర్ చేయాలి. ఇది చాలా వరకు డబ్బు ఉన్నవారికి మాత్రమే ధర్మశాల సంరక్షణ అందుబాటులో ఉంటుందనే అపోహను తొలగిస్తుంది. హాస్పిస్ కేర్ అనేది రాష్ట్రంచే ప్రధాన స్రవంతి ఆరోగ్య సదుపాయంలో భాగంగా ఉండాలి, తద్వారా ప్రతి ఒక్కరికీ హాస్పిస్ పాలియేటివ్ కేర్ అందుబాటులో ఉంటుంది. హాస్పిస్ కేర్ అనేది బాల్యం నుండి యుక్తవయస్సు వరకు ఎన్ని వైద్య పరిస్థితులతో అయినా అన్ని వయస్సుల వారికి మరియు ఇది కేవలం వృద్ధులకు మాత్రమే అనే అపోహను ప్రభుత్వ విద్య ద్వారా తొలగించాలి. ఒకరి జీవిత చరమాంకంలో ధర్మశాల సంరక్షణ అందించబడుతుందనే మరో అపోహను తొలగించాలి. శిక్షణ పొందిన సిబ్బంది ప్రత్యేక సంరక్షణను అందించడం ద్వారా ఇది జరుగుతుంది, తద్వారా వ్యక్తి తన నిబంధనల ప్రకారం చివరి వరకు సాధ్యమైనంత వరకు పూర్తిగా జీవిస్తున్నట్లు భావిస్తాడు.

వైద్యులందరూ ప్రత్యేకించి ఆంకాలజిస్టులు పై సందేశాన్ని వ్యాప్తి చేయాలి మరియు ఈ ప్రయత్నాలలో సమాజానికి అవగాహన కల్పించడం మరియు చేర్చడం ద్వారా భారతదేశంలో ఉపశమన మరియు ధర్మశాల సంరక్షణను మెరుగుపరచడానికి కృషి చేయాలి.

————————

డాక్టర్ SVSS ప్రసాద్,

సీనియర్ కన్సల్టెంట్ మెడికల్ ఆంకాలజిస్ట్,

అపోలో హాస్పిటల్ హైదరాబాద్